نورد گرم و نورد سرد هر دو فرآیندی برای تشکیل صفحات یا پروفیل های فولادی هستند و تأثیر زیادی بر ساختار و خواص فولاد دارند.
نورد فولاد عمدتاً مبتنی بر نورد گرم است و نورد سرد معمولاً فقط برای تولید فولاد با ابعاد دقیق مانند فولاد مقطع و ورق استفاده می شود.
دمای پایان نورد گرم به طور کلی 800 ~ 900 ℃ است و سپس به طور کلی در هوا خنک می شود، بنابراین حالت نورد گرم معادل درمان عادی است.
اکثر فولادها به روش نورد گرم نورد می شوند.به دلیل دمای بالا، فولادی که در حالت نورد گرم تحویل داده می شود، دارای لایه ای از رسوب اکسید آهن بر روی سطح است، بنابراین مقاومت در برابر خوردگی خاصی دارد و می توان آن را در هوای آزاد نگهداری کرد.
با این حال، این لایه از مقیاس اکسید آهن همچنین سطح فولاد نورد گرم را ناهموار می کند و اندازه آن به شدت نوسان می کند.بنابراین فولاد با سطح صاف، اندازه دقیق و خواص مکانیکی خوب مورد نیاز است و از محصولات نیمه تمام نورد گرم یا محصولات نهایی به عنوان مواد اولیه برای تولید نورد سرد استفاده می شود.
مزیت - فایده - سود - منفعت:
سرعت شکل دهی سریع است، خروجی بالا است، و پوشش آسیب نمی بیند، و می توان آن را به انواع شکل های مقطعی برای رفع نیازهای شرایط استفاده ساخت.نورد سرد می تواند باعث تغییر شکل پلاستیکی فولاد شود و در نتیجه نقطه تسلیم فولاد را افزایش دهد.
نقص:
1. اگرچه در طول فرآیند شکل دهی فشرده سازی پلاستیک داغ وجود ندارد، اما هنوز تنش پسماند در بخش وجود دارد که به طور اجتناب ناپذیری بر ویژگی های کمانش کلی و موضعی فولاد تأثیر می گذارد.
2. سبک فولاد مقطع سرد نورد شده به طور کلی یک مقطع باز است که باعث می شود سفتی پیچشی آزاد مقطع کم شود.در هنگام خمش مستعد پیچ خوردگی است، تحت فشار مستعد کمانش خمشی-پیچشی است و عملکرد پیچشی ضعیفی دارد.
3. ضخامت دیواره فولاد فرمینگ نورد سرد کم است و در گوشه های محل اتصال صفحات ضخیم نمی شود و توانایی تحمل بارهای متمرکز موضعی ضعیف است.
زمان ارسال: اوت-24-2022